Η πρόταση αφορά εξοχική κατοικία σε απότομη νοτιοανατολική πλαγιά με πυκνή χαμηλή βλάστηση, πάνω από όρμο, στα νότια του νησιού. Το κτίριο αναπτύσσεται γραμμικά, παράλληλα προς την υψομετρία και αγκυρώνεται στο έδαφος με διαμήκεις αναλημματικούς τοίχους, καθώς και με μια μεγάλη φυτεμένη πλάκα οροφής που βγαίνει από το έδαφος. Ένας υπαίθριος διάδρομος αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της σύνθεσης και οδηγεί στους επιμέρους χώρους εκατέρωθεν, καταλήγοντας στο καθιστικό. Κατά μήκος της σύνθεσης, επιμέρους πρισματικοί όγκοι, που αποτελούν τα υπνοδωμάτια, εδράζονται στις πέτρες και προβάλλουν, εγκάρσια προς αυτές, πάνω από τον γκρεμό και το εσωτερικό του όρμου, χωρίς να ακουμπούν στο έδαφος, ούτε στην πλάκα της οροφής. Δύο παχιές πλάκες, της πισίνας και της οροφής, σε ολίσθηση, ορίζουν το κτίριο. Η πλάκα της πισίνας υπογραμμίζει τους κοινόχρηστους χώρους και μαζί με τα πρίσματα των δωματίων εκφράζουν τη χωρική αναλογία κοινόχρηστου - ιδιωτικού. Επιτυγχάνεται, έτσι, μια σύνθεση στοιχείων που αναδεικνύει το δομικό της σύστημα και τη λειτουργική της διάρθρωση και τα ανάγει σε μορφολογική έκφραση. Το κτίριο, αποτελεί έναν γραμμικό εξώστη που κρέμεται στην πλαγιά. Στέκει ψηλά, ενσωματώνεται στο τοπίο και εξέχει από αυτό διακριτικά, επιτρέποντας την βέλτιστη εκμετάλλευση της θέας και του προσανατολισμού.