Drakoni House est.1864
AGENCY
Doriza Design
CATEGORY
ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΗ - ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ - ΠΡΟΣΘΗΚΗ / ΕΠΕΚΤΑΣΗ
Το έργο συνίσταται στην αποκατάσταση λιθόκτιστου κτίσματος του 1864 που βρίσκεται στον προτεινόμενο παραδοσιακό οικισμό των Πινών στην Ελούντα Κρήτης. Το χωριό κατοικήθηκε πρώτη φορά το 1400-1550 μ.χ. από τους Ενετούς. Η οξυκόρυφη καμάρα που βρίσκεται εντός του κτίσματος χρονολογείται από τότε. Αυτή την καμάρα βρήκε ο Μαυρογιώργης Δρακωνάκης(έξι γενιές πίσω του σημερινού ιδιοκτήτη) κτηνοτρόφος-αγρότης το 1864 και έχτισε το σπίτι με βάση αυτήν, όπου δεν είχε παρά ένα δωμάτιο και μία αυλή, την οποία διαμόρφωσε με τα χρόνια και αυτή σε σπίτι μέχρι περίπου το 1920. Από τότε, το σπίτι δεν ξανακατοικήθηκε και παρέμεινε για χρόνια ως στάβλος για ζώα. Η στρατηγική του σχεδιασμού βασίζεται στην ιδέα της αποκατάστασης και μετατροπής του κτίσματος σε εξοχική κατοικία, δίνοντας συνέχεια στην ιστορία του κτίσματος μέσω της λειτουργικής αναπροσαρμογής του στις σύγχρονες οικιακές ανάγκες και απαιτήσεις. Στο εξωτερικό περίβλημα έγιναν οι λιγότερες δυνατές κατασκευαστικές παρεμβάσεις, οι οποίες επικεντρώθηκαν κατά κύριο λόγο στην αποκατάσταση και ενίσχυση της λιθοδομής και στην ανακατασκευή τμημάτων που είχαν καταρρεύσει. Η κύρια επέμβαση που πραγματοποιήθηκε στο εξωτερικό κέλυφος του κτηρίου αποσκοπεί στην εισαγωγή φωτός και αέρα στο εσωτερικό και στη δημιουργία υπαίθριου χώρου καθιστικού στο δώμα της κατοικίας. Οι νέες προσθήκες στο σώμα του κτίσματος σηματοδοτούνται διακριτικά και υλοποιούνται με ελαφριές κατασκευές οξειδωμένου μετάλλου που επιτρέπουν τη σαφή διάκριση του νέου από το παλιό και, ταυτόχρονα, την αναστρεψιμότητα της επέμβασης. Στο εσωτερικό της κατοικίας δεσπόζει η ενετική καμάρα, η οποία διατηρήθηκε εξ’ ολοκλήρου αυτούσια με τη φθορά και την πατίνα του χρόνου αποτυπωμένη πάνω της, γύρω από την οποία αναπτύσσεται και οργανώνεται η δίχωρη κατοικία. Οι τοιχοποιίες, στις οποίες κρίθηκε απαραίτητο για λόγους στεγάνωσης και για τις απαραίτητες οδεύσεις, επιχρίζονται με υδραυλικά κονιάματα, ώστε να εξασφαλιστεί η διαπνοή του κτηρίου. Ακολουθώντας την ίδια λογική με το εξωτερικό περίβλημα, στο εσωτερικό σημάδια νεωτερικότητας κάνουν την εμφάνιση του διάστικτα και φυσικά λόγω της αναπόφευκτης λειτουργικής αναπροσαρμογής. Ωστόσο, οι επεμβάσεις αυτές δεν αποκρύπτονται, αλλά απεναντίας τονίζονται και αναδεικνύονται ως κομμάτι της ιστορικής συνέχειας του κτίσματος. Η αναρτημένη μεταλλική σκάλα που οδηγεί στην ταράτσα αποτελεί τον κατεξοχήν εκφραστή της πρόθεσης αυτής, τόσο για το γλυπτικό χαρακτήρα και το υλικό της, όσο για την ενδιαφέρουσα αντίθεση της ελαφριάς κατασκευής της με τη στιβαρότητα των παρακείμενων πέτρινων τοίχων. Παρ’ ότι οι νέες επεμβάσεις τονίζονται δια της αντιθέσεως, στα υλικά κατασκευής τους επιλέγεται μια επιτηδευμένη φθορά (οξειδωμένο μέταλλο) και συνειδητή ατέλεια (επιχρίσματα εσωτερικών τοίχων) τα οποία φέρνουν το σύνολο σε μια ισορροπία. Διατηρώντας το παλιό και αναβιώνοντάς το, το κτίσμα εμπλουτίζεται με νέα στοιχεία, μετατρέποντας το σε μία σύγχρονη εξοχική κατοικία τουριστικής χρήσης.

CREDITS

Architect
Nefeli Matsouki Doriza
Architect
Spyros Matsoukis Dorizas
Photographer
Giorgos Sfakianakis
Stylist
Anestis Michalis